DIWODO: wifi loos en een drukke planning

Dinsdag:

Dinsdag na het project ben ik samen met alle kinderen teruggelopen naar extension 2. Vanavond zou ik namelijk in de township slapen in het huis van een jong koppel. De vrouw, Nelly, werkt ook in het project en is een van de fieldworkers.

Aangekomen bij hun thuis zaten er een aantal mannen te kaarten. Het spel heet casino.

Na kennismaking volg ik hun spel waar ik niet echt wijs uit wordt. Ik stel voor om hun 'pesten' te leren. Daarna deden we ook nog een aantal keer 'vierentwintigen'.
Foto van Oscar, Ik en Lucky:

Inmiddels had Nelly het eten klaar. Spaghetti, lekker Afrikaans haha. Geen idee wat voor een soort vlees en saus erbij zaten, maar als bijgerecht een stamppot van zoete aardappels. Hmmmmmmm!

Daarna brachten we Nelly thuis (in extension 1) en keerden Oscar, Lucky en ik terug naar extension 2. We praatten nog gezellig en gaan daarna naar bed.

Dit is een foto van hun huis:

Mensen die zo'n huis kunnen veroorloven hebben hier veel geld. Sommigen slapen in huizen van golfplaten zonder elektriciteit en moeten vaak 10 minuten lopen voor een kraan met stromend water (koud). En zelfs dan heb je het nog goed, denkend dat sommigen helemaal geen eigen huis hebben of plaats om te slapen!

De waas die je een beetje over de foto ziet en in de lucht is parafinedamp. Dit is een soort petroleum en wordt gestookt voor warmte. Natuurlijk niet echt gezond.

Woensdag:

Nadat ik heerlijk heb geslapen om 7 uur opgestaan. De zon komt dan net boven de huisjes op. Vandaag ga ik eerst met Nelly naar de kliniek aangezien ze op een controle moet. We kwamen al om 8 uur aan in de kliniek omdat we een lift kregen van een kennis van haar. Alleen heb ik uiteindelijk tot 11 uur moeten wachten eer dat Nelly aan de beurt was.

Gelukkig had ik mijn E-book meegenomen dus het wachten leek korter als dat het was. Alleen zit je dan in een propvolle kliniek, aan de ene kant ongeveer 50 moeders met kinderen die wachten. Aan de andere kant het dubbele aantal maar dan met jongeren en volwassenen. In het midden zat ik dan op een stoel mijn boek te lezen.

Ik voelde me een beetje een aap in een kooi…

Daarna kwamen we rond de middag aan op het project. Nadat we hadden geluncht gingen Maarten en ik ‘stok sweets’ kopen in een lokale wholesale market. Het doet je een beetje denken aan China Town. 350 lolly’s dus voor ons afscheid.

Maarten en ik reden ook nog even naar extension 8 waar er eten uitgedeeld wordt aan kinderen die niet naar het project komen. Het project is eigenlijk enkel voor de kinderen die het nodig hebben. Waarbij hun thuissituatie dermate slecht is dat ze daar beter alleen maar in de avond zijn.
Zo weinig mogelijk dus.

Daarna heb ik nog gewerkt aan mijn film, nadat Maarten hem heeft goedgekeurd kan ik hem exporteren. Dan is de middag al ver om. Ik help nog mee bij de afwas en daarna bij het uitdelen van alle boterhammen voor de kinderen die ze nog mee naar huis krijgen.

Ik loop ook vandaag weer mee naar de township. Als we zijn aangekomen begin ik meteen met koken. Kruidige kip uit de oven met rijst en een salade. Het koken is een beetje primitief maar verloopt prima! Het valt ook goed in de smaak. We brengen Nelly weer thuis en gaan opzoek naar een ‘poolbar’. Een lokaal café met biljart tafels.

Helaas is deze gesloten en kopen we een paar biertjes voor thuis in een ‘Tuck Shop’

12 rand voor een fles Carling Black Label Beer van 750ml, omgerekend 0,80 cent!!!

We kaarten nog wat en gaan dan ook slapen.

Donderdag

Ook weer heerlijk geslapen ondanks alle geluiden die je buiten om je heen hoort. Tijdens het ontbijt kwam er een oude man bedelen om geld en eten. Hij gaat in de ochtend alle huizen af opzoek naar restjes. Hij slaapt ook op straat onder een beetje karton. En dat terwijl de temperaturen hier rond het vriespunt liggen in de nacht. 
Hij draagt een jasje van de schutterij van Bunde. Dat is wel een grappig gezicht. Deze zijn een tijdje geleden naar hier gekomen omdat ze zelf nieuwe tenue's kregen. Een betere 2e bestemming is er denk ik niet!

Vandaag hoeven we niet te wandelen naar het project, want Lucky brengt ons met zijn auto.

Ik zit nu op het kantoor dit blogbericht te typen. Waarschijnlijk het laatste voor ons vertrek want in de backpackers werkt het wifi nog altijd niet. Misschien dat ik morgen of zaterdag even bij een Mac Donalds binnenwip om een nieuw bericht online te zetten.

Onze vlucht gaat zaterdag om 20:50 van OR Tambo en landt als alles goed gaat zondag om 8:30 op London Heathrow.

Ik ga nu nog met Sam de laatste beetjes schilderen, dan gaan we middageten, dan komen de kinderen, volgt het afscheid en gaan we terug naar de backpackers.

Vanavond gaan we uit eten in de Ocean Basket. Een visrestaurant. Hmmmmmmm

Morgen gaan we met Maarten en Anke eten in een typisch Afrikaans restaurant waar je vooral (eigenlijk enkel) lokale gerechten krijgt.

Tot blogs!

Weekend en de laatste week: hectisch

Vrijdag

Ik had vandaag niet echt iets gepland. Sam ging in de ochtend met een architect een kijkje nemen op zijn kantoor dus had ik even rust haha.

Hij was om 12u terug en toen besloot ik om te gaan wandelen. Ik wandelde naar de grote begraafplaats van Melville. Daar pas die van Aw Kirk wel 200 keer in denk ik.

Erg indrukwekkend maar ook heel mooi om te zien. Op de terugweg kwam ik toevallig langs een bordje ‘Melville Koppies National Park’. Het hek stond open dus kon ik er makkelijk doorheen lopen haha. Geen idee of dat wel mocht maar goed ;-)

Wat erachter bleek te liggen was een grote berg. Die besloot ik dan ook maar op te lopen. Dat duurde wel even. En uiteindelijk met zonsondergang (rond 17:30) was ik op de top. Daar had ik een prachtig uitzicht over Soweto, Johannesburg en Sandton.

Volgende week ga ik er naartoe met zonsopgang met een hele groep Amerikaanse atleten. Dat gaat genieten worden!!!

Zaterdag

Alweer een luierdagje. Alleen vandaag heb ik helemaal niks gedaan. Enkel even naar de stad gelopen om iets te gaan drinken en om nog wat souvenirs te kopen.

Zondag

Vandaag ben ik om 10 uur vertrokken richting Johannesburg Zoo. De naam zegt het zelf al, de grootste dierentuin van Johannesburg. En met groot bedoel ik echt groot.

Deze keer niet met Sam of Maarten maar met een Frans gezin van Reunion Island. Een klein eiland voor de kust van Madagaskar, 4 uurtjes vliegen van Jo’burg.

We hebben in totaal 5 uur non stop doorgelopen en dieren bekeken. Zonder een eet-of drinkpauze te houden. Niet dat dit nodig was want ik had laat ontbeten.

Het is echt een prachtige dierentuin. 230 diersoorten en over de 2000 dieren in totaal. Echter niet zoals bij de meeste dierentuinen dicht op elkaar, maar echt met stukken natuur ertussen.

We zagen: witte leeuwen, luipaarden, cheetahs, olifanten, zebra’s, neushoorns, nijlpaarden, giraffen, verschillende buffels, vogels en heel veel soorten apen!

De taxi stond ons om 15:00 al op te wachten, we waren op een half uurtje terug in Melville bij de backpackers. Daar maakten we een braai klaar (soort BBQ)

Uiteindelijk deden er 11 mensen mee. Erg gezellig dus!

Maandag

Sam en ik hebben vandaag nog verder gewerkt aan ons schilderwerk. Meer was er niet te doen aangezien de kinderen pas laat kwamen. De keuken had daardoor de hele dag de tijd om te koken. Alles ging lekker relaxt.

Ik zit nu op een bankje en kijk hoe alle kinderen nog een lunchpakket pakken en de poort uitlopen. Dadelijk gaan we nog even naar de Spar, eten inkopen voor vanavond. Ik denk een kip met brood en een salade. Hmmmmmm

Dinsdag

Aangezien de wifi in de backpackers op is kan ik deze nu pas met de wifi op het project online zetten. Net met de fieldworkers mee de township in geweest naar extension 1 om te kijken of alles in orde was. Nu typ ik dit bericht terwijl ik op de stoep in de zon zit. Genieten dus.

Wat de planning voor dadelijk is weet ik niet. Vanavond slaap ik bij een gezin in de township en morgen ook. Morgen gaan we ook weer met de fieldworkers mee en donderdag is ons afscheid. De laatste week. Wat is de tijd omgevlogen.

Alle foto’s volgen later nog!!!

Fotopagina CPD

Child Protection Day

Vandaag stond er iets speciaals op het programma. Child Protection Day. Een dag waarbij de ouders uitgenodigd worden op het project, er verschillende instanties op bezoek komen. Ook een dag vol met optredens, spelletjes en ander entertainment.

Ik wist niet wat ik moest verwachten. Gisteren hadden namelijk de dames van het koor gevraagd of ik mee wilde zingen.

Niet in het Nederlands natuurlijk maar in het Zulu en in het Engels. Na een half uurtje repeteren, waren ze tevreden. Ik had ook nog aan een super aardige jongeman en 2 jonge vrouwen van het project gevraagd of ze met mij een act wilden doen.

Dat viel in de smaak en daarvoor hebben we ook gerepeteerd!

We kwamen al vroeg aan op het terrein, er waren toen al zo'n 300 kinderen aanwezig.

Het programma begon om 11u ongeveer. Eerst kwam er een motivational speaker, hij praatte over god en over de bescherming van het kind. Daarna kwamen alle acts van de kinderen. 

Man man man, wat kunnen die dansen! Maar wat een chaos! Rond de 6-700 mensen op het terrein. Die natuurlijk ook allemaal moeten eten! Het volgende blogbericht wordt een fotopagina van die dag!

Vandaag heb ik lekker een dagje niks. Sam is met een lokale architect naar zijn kantoor. Ik lig nu op bed de blog te typen. Zometeen mijn koffer opruimen e.d. en als Sam terug is ga ik wat plaatjes schieten in de omgeving!

Morgen nog niks gepland maar in de avond gaan we 'braaien' met nog 2 jongens uit Cape Town!

Het wifi werkt tegen (dinsdag en woensdag)

Dinsdag

Vandaag beginnen we de dag zonder stromend water. Niet erg handig want zonder water is er geen warm eten voor de kinderen. Zonder water werken de wc’s ook niet.

Daarom gaan vandaag de kinderen eerder naar huis en krijgen ze enkel hun ontbijt/lunch. In de tijd dat er weer met potten en pannen water wordt gehaald film ik het ochtendritueel van de kinderen: zingen en bidden voor god. Heel belangrijk.

Daarna volgt de warming up en ga ik aan het monteren. De tijd vliegt dan voorbij en het is zo 10 uur. Thea time! Daarna ga ik weer verder met de montage en al snel volgt het middageten. Daarna nemen we nog het interview op van Sam en mij voor in de film en vertrekken we naar Rivonia.

Dit is de plaats waar Maarten eerst heeft gewoond. Hier zijn wat souvenir shops en gaan we opzoek naar ansichtkaarten. We halen nog de benodigde postzegels en airmail stickers en ploffen dan neer op een terrasje. Een Black Label gaat er nu wel in!

Op de terugweg werd het een beetje griezelig. Een taxichauffeur besloot namelijk om op een 80-weg de verkeerde rijbaan te gebruiken. Lekker tegen het verkeer in. Waarom ook niet haha. Of hij had teveel gedronken, of hij wilde gewoon zijn passagiers uitzetten, wat daarna natuurlijk ook gebeurde.

Een politieagent kneep een oogje dicht, waarop Maarten hem even vriendelijk duidelijk maakte dat dit toch wel een verkeersovertreding was. Waarna de politieman toch maar besloot polshoogte te gaan nemen.

Voor de rest verliep de reis zonder brokken en kwamen we veilig aan in de backpackers. Douchen, koken en dan lekker op bed ploffen om ‘A good day to die hard’ te kijken. Ik was wel toe aan een avondje relaxen en niks doen.

Tot blogs!

Woensdag

Vandaag weken we af van de traditionele keuken en tuin karweien. Er moest geschilderd worden! Een toiletgebouw en een opslagruimte konden beide van de binnenkant wel een likje nieuwe verf krijgen. Het leek minder werk dan dat het uiteindelijk was!

Gelukkig was de opslagruimte al leeggehaald toen we arriveerden op het project. Dat scheelde al een hoop werk. Het vinden van kwasten was de volgende uitdaging. We vonden er wel een paar, maar die waren veel te hard… Het leek wel alsof ze met beton geverfd hadden! We vonden uiteindelijk wat rollers en zijn aan de slag gegaan.

De opslagruimte was eigenlijk een soort van tuinhuis. Al heel lang niet onderhouden, dus we konden eerst nog een beetje poetsen. We kregen een emmer met 20 liter ‘peach-beige’ verf, de opslagruimte werd helemaal egaal deze kleur. Het gangetje naast de toiletten deden we 2/3 die kleur en 1/3 groen onderaan.

Hier hebben we toch wel de hele dag voor nodig gehad! Ik was nog zo slim om met mijn handen de groene verfborstel (niet op waterbasis!) af te wassen, waarna de verf niet meer van mijn handen ging… Handig! Wasbenzine verricht wonderen dan.

Momenteel typ ik dit als we in de enorme lange rij voor de afslag staan. Altijd leuk het verkeer hier in Johannesburg! We gaan dadelijk eten bij Maarten, daarna brengt hij ons terug naar de backpackers en kan ik dit bericht online zetten!